Wauw, zonder dat ik er erg in heb ben ik eergisteren per ongeluk de compleet epische grens van 1500 stukjes onzin op Wateengast gepasseerd! Met terugwerkende kracht ben ik daar toch best wel even een beetje stil van hoor. Kan je het je voorstellen? 1500 keer heb ik al mijn laptop opengeklapt om een stukje te raaskallen op deze website, en elke dag staat weer een nieuw stukje van deze wereld centraal. 1500 keer! Dat is precies net zo vaak als er een Eiffeltoren in Parijs is gebouwd, maar dan 1500 keer. Monumentaal!

(1500 is toevallig ook het aantal keer dat ik afgelopen maandag van mijn werkplek op moest staan voor die zwakzinnige kat met alzheimer van ons, maar daar wil ik liever niet meer aan terugdenken…)

1500 stukjes… en hoeveel zullen er nog gaan volgen? Ten minste 1, en morgen weer 1, en de dag erna ongetwijfeld weer. Het is inmiddels zo’n strakke gewoonte geworden dat ik waarschijnlijk helemaal van slag zal zijn als ik een keer een dag ga missen. Dat is tot nu toe dus al bijna 4 jaar nog nooit gebeurd! Onvoorstelbaar zeg, als ik daarover nadenk. Een prestatie die me absoluut nooit gelukt was als ik destijds niet besloten had om compleet te stoppen met drinken.

Doe mij dit maar dan!

Op naar de volgende 1500. Misschien weer met puzzel? Daar vierde ik 500 stukjes geleden nog dit epische jubileum mee.

Wat vliegt de tijd! Langzaam, maar hij vliegt wel. Als een zwaarbeladen strontvlieg. Dat is de tijd. Daar zou ik eens een gedicht over moeten schrijven.