Wat kunnen dingen soms toch onverwacht briljant zijn zeg! Neem nou bijvoorbeeld The Dark Crystal, een redelijk nieuwe animatieserie op Netflix. Zo op het eerste gezicht lijkt het hier om een kinderlijke fantasyshow te gaan, maar in werkelijkheid zit hier een heerlijke wereld onder verscholen zeg. Het is een remake van een oude film van de bedenker van de Muppets, maar zelfs vandaag de dag kan deze serie heerlijk meekomen.
Ik had de trailer al af en toe voorbij zien komen omdat de algoritmes van Netflix al een vermoeden hadden dat ik dit leuk zou vinden, maar ik had nooit verwacht dat zij mij al beter kennen dan ikzelf. Pas toen een vriend me aanraadde om hier eens naar te gaan kijken was ik om. En daar heb ik heen moment spijt van gehad! Vandaar ook dat ik hier in de serie ‘is het wat?’ ga uitleggen of deze serie je kostbare tijd waar is. Kleine spoiler alvast: jazeker!
The Dark Crystal, wat is het?
The Dark Crystal is een animatieserie die ouderwets in elkaar gestoken is met poppen. Dat klinkt misschien suf, maar ik heb dit nog nooit zo mooi uitgevoerd zien worden als hier. Dat heeft waarschijnlijk alles te maken met dat ik het nu ook voor het eerst met computeranimaties gecombineerd zie worden, en dat blijkt fantastisch mooi uit te pakken. Zeker op shots tussen de scenes door ziet het er af en toe watertandend mooi uit. Dat alles wordt versterkt door de prachtige fantasy-achtige wereld die vol zit met de geinige beestjes, levende natuur en evil monstertjes. De details die overal door het beeld schieten maken het een feestje om naar te kijken.
En is het verhaal ook een beetje goed?
Het verhaal is een beetje cliché, maar vermakelijk genoeg om 10 afleveringen lang te blijven boeien. Wel is heel duidelijk dat het script oorspronkelijk een boek moet zijn geweest, want zo episch als het verhaal en de karakters moeten voorkomen blijkt het niet altijd uit de poppetjes. Wat dat betreft is de wereld niet zo druk bevolkt als het verhaal zou doen vermoeden, maar dat geeft meestal niet. Alleen aan het einde is het wel een beetje maf, als een zogenaamd grootschalig episch eindgevecht tussen goed en kwaad wordt uitgevochten door 30 man of zo. Dat ziet er meer uit als een knokpartijtje op de lokale carnavalsvereniging dan dat hier het lot van de wereld wordt beklonken. Maar goed, dat mag de pret verder niet drukken hoor.
Hoeveel tijd ben je eraan kwijt dan?
Nou, het zijn 10 afleveringen die elk iets minder dan een uur duren dus ik schat in totaal een uurtje of 9. Dat is niet te veel, en ook niet te weinig. Prima voor een verhaal als dit! Nu alleen maar hopen dat ze er niet nog eens vijf seizoenen achteraan plakken, want dat zou in mijn ogen de magie een beetje teniet doen.
En hoe zit het dan met de tijd-kwaliteitsverhouding?
Doordat het niet te lang duurt maar wel heel bijzonder is, scoort The Dark Crystal wat dat betreft heel goed. Het duurde misschien een aflevering of 2 om me hier helemaal aan over te kunnen geven, maar daarna was het elke minuut meer dan waard. In het geheel zou ik deze serie een dikke 8 geven, zeker je kostbare tijd waard!
Dus je kan het aanraden?
Jazeker! Sterker nog, dat heb ik ook al meerdere keren gedaan. En dat doe ik niet snel. Misschien vind ik dat dan ook nog wel het meest bijzondere van alles. Ik kan me namelijk niet herinneren dat ik echt de neiging heb gehad om mensen te vertellen over iets dat ik op televisie heb gezien. The Dark Crystal krijgt dat voor elkaar, dus dan moet het echt wel de moeite waard zijn!
Wat zal je bijblijven na het kijken van Dark Chrystal?
Natuurlijk hoe vet deze gedetailleerde wereld gemaakt is, maar gek genoeg ook een onbedwingbare behoefte om Team America van de makers van South Park weer eens op te zoeken. Deze stijl is briljant! Misschien wordt dat wel de volgende review in deze serie. Tot die tijd: kijk hiernaar!
Dikke groet,
SkekGast!
