Ik lees veel te weinig boeken. Zo weinig, dat ik haast vergeten was hoe fantastisch leuk dat wel niet kan zijn. Mijn grote probleem met lezen is alleen dat ik de laatste tijd meestal zo moe ben door die baby dat ik telkens na drie bladzijdes alweer in slaap val. Het voordeel daarvan is wel wel dat ik dus lekker lang van een boek kan genieten. Neem nu bijvoorbeeld het überbriljante Hitchhikers Guide to the Galaxy van DouglasAdams. Het zijn misschien maar iets van 150 bladzijdes, maar ik heb er weken van kunnen genieten. En dat was het zeg, mijn god!

The Hitchhikers Guide to the Galaxy – wat is het?

Het was natuurlijk niet de eerste keer dat ik dit briljante boekje heb gelezen. Ergens rond mijn 20e heb ik al eens eerder genoten van de hele reeks van Douglas Adams. Nu, anno mijn 36e levensjaar, heb ik gemerkt dat er een aantal grappen in dat boek zitten die een heel eigen leven zijn gaan leiden. Neem nou bijvoorbeeld het getal 42 (zonder de grap te verklappen). Wist je dat dit getal in ontzettend veel programmeertalen en nerderige instructies terugkomt als voorbeeldgetal? Om maar iets te noemen, en op een gegeven moment zag ik wel zo veel referenties om me heen dat ik hem gewoon opnieuw moest lezen. En geloof me dat ie vandaag de dag nog minstens net zo leuk is als 15 jaar geleden!

Nog steeds fantastisch goed

Vooral in het eerste deel van de reeks is de grapdichtheid geweldig hoog, en de kwaliteit daarvan is regelmatig briljant te noemen. Terwijl er niets speciaals gebeurt kan er tussen de regels door opeens een scherpe grap vallen waardoor je in het puntje van je bed ligt van het lachen. Het is duidelijk te merken dat die beste Douglas Adams destijds een vriendje was van de magische club van Monty Python. En o, wat is het toch jammer dat deze helden in werkelijkheid niet onsterfelijk zijn. Na Douglas Adams, Graham Chapman en sinds kort ook Terry Jones begint deze club helaas steeds dunner te worden. Maar gelukkig hebben we de boeken nog!

Hoeveel tijd ben je eraan kwijt?

Zoals gezegd was ik er weken mee zoet, maar het eerste boekje is door zijn beperkte hoeveelheid van 150 bladzijdes in een paar zuchten uit te lezen. Sterker nog, het komt zo abrupt ten einde dat je eigenlijk niet eens door hebt dat je boekje alweer afgelopen is. Voor dit boekje gelden dus zeer zeker de woorden ‘time flies when you’re having fun’, en gelukkig zijn er daarna nog 4 delen om je honger naar meer mee te stillen. Deze zijn misschien niet zo sterk als de opening in het eerste deel, maar eigenlijk ook wel verplichte kost voor iedereen die van leuke dingen houdt.

Tijd-kwaliteitverhouding

Zoals alle reviews die ik schrijf in deze reeks “Is het wat?” geef ik ook dit boek een cijfer voor de waarde van het vermaak dat je terugkrijgt in verhouding tot de tijd die je erin steekt. En doordat dit boekje ontzettend grappig is en vrijwel geen tijd kost om te lezen (als je een beetje doorleest), kan ik niet anders doen dat een waanzinnig hoog cijfer geven. Sterker nog, dit boekje verdient wat mij betreft tot nu toe mijn hoogste cijfer ooit! Met een welverdiende 9,5 stoot dit boek de geweldig leuke serie Norsemen van de eerste plaats. En dat is een hele knappe prestatie!

Wat zal me bij blijven na het lezen van dit boek?

Hoe fijn het eigenlijk wel niet is om zo nu en dan een boek te lezen. En er zijn een aantal concepten die ik mijn leven lang gewoon niet meer zal vergeten. Het beste voorbeeld is natuurlijk het mythische antwoord 42, maar ook de openingsscene is niet meer dan legendarisch. Dit is humor om van te houden!

Is het een aanrader?

Om kort en luid te zijn: JA!! Mocht je het nog niet gedaan hebben, lees dan gewoon dit boekje een keer. Doe jezelf een plezier, al is het maar voor je algemene ontwikkeling.

Dus, Is het wat?

42