Hoi allemaal! Terwijl ik nog heerlijk aan het nagenieten ben van dat bizar fijne gevoel dat een paar extra maanden zonder kanker je kennelijk geeft, is hier nog even het berichtje over het vervolg dat nu voor mij in de planning staat. Gisteren gingen we namelijk weer naar onze beste chirurg om de resultaten te bespreken, maar daar konden we dus eigenlijk vrij kort over zijn: alles is goed. Vet mooi. Houden zo!
En wanneer zien ze me dan weer terug? Nou, ik had eerst verwacht dat ze een half jaar zouden zeggen, en dat ik daarna zou gaan afdingen naar 5 maanden omdat ik toch vooral ook niet te laat wil zijn met spieken. Maar dat hoefde niet eens, de chirurg kwam zelf al met 4 maanden om de hoek. Ook prima, dan ga ik straks dus hopelijk extra opgelucht de zomervakantie in. In juli krijg ik dan weer een MRI, CT en sigmo, en dan maar weer duimen dat alles goed is.
Naar verwachting zal tegen die tijd de spanning bij mij weer compleet uit de pan rijzen, maar hopelijk is het toch weer een klein beetje minder iedere keer. Want dat het nu weer goed is, is toch wel echt heel veelbelovend zou je toch zeggen? Zelf bekeek ik dit succes als “hoera, die kanker is weer 4 maanden niet teruggekomen”, maar mijn vader had daar wel een heel goed punt toen ie tegen me zei dat dat eigenlijk een verkeerde vergelijking is. Ik moet dit moment natuurlijk vergelijken met de eerste keer dat we zagen dat die tumor weg was, en dat is nu alweer bijna een jaar geleden. Zo lang is het al rustig daar. Kan je nagaan zeg!
Dus sja, eigenlijk kan het wat Harm betreft allemaal niet beter gaan hier. Superfijn! Nu nog “even” doorzetten met mijn herstel, en kijken in hoeverre ik ooit weer helemaal de oude ga kunnen worden. De energie is zeker nog niet helemaal terug en ook de neuropathie blijft kloterig aanwezig, maar ik kijk in elk geval vol goede moed de komende maanden tegemoet. Hopelijk kan ik dan ook mijn werkuren weer opvoeren van 70 naar 100% om ook dat arbo dossier te kunnen sluiten. Een mooi doel lijkt me zo!
En over doelen gesproken: ik heb net het hardloopteam van Schiphol gemaild om te vragen wanneer de inschrijving voor de Damloop van dit jaar opengaat. Zoals ik nu in mijn lijf zit is dat een hele hoge lat voor me, maar het lijkt me wel echt een prachtig doel om naartoe te trainen en vooral ook om eventueel een epische comeback te kunnen vieren. Stel je toch eens voor zeg! Nu alleen maar duimen dat er een plekje voor me is, want dat gaat met loten allemaal en tot nu toe had ik eigenlijk altijd pech daar.
Maar wie weet. Ik geloof niet meer zo in kansberekening tegenwoordig, dus alles kan! We gaan het meemaken (och, wat heerlijk om die zin gewoon weer eens over iets anders dan over kanker te kunnen schrijven zeg.. Op naar normaal!)
Dikke groet,
Rein
