Wat een gast. Natuurlijk is het prachtig om te zien hoe je kindje ervan geniet om een gekleurde berg spaghetti op een blaadje te krassen, maar soms verliest die van mij zichzelf er soms een beetje in hoor. Dan kan ie zich gewoon niet meer inhouden, en moet je gewoon even aan de rem trekken om te voorkomen dat ie niet de hele buurt onderkalkt met zijn viltstiftjes.

En dus probeer ik nu al zijn creativiteit in te dammen. Tekenen is leuk, maar je beperkt je artistieke vrijheid in de meeste gevallen gewoon tot het papiertje dat voor je ligt. Liever teken je niet op de tafel/muur/armen/kat/etc. Maar ja, leg dat maar eens uit.

Soms moet een mens gewoon even goed krassen. Sorry man! Out of the box denken doen wij hier niet met een stift in de hand 😉