Ik heb wel vaker gezegd dat het me verbaast hoe snel wij als mensen kunnen wennen aan een nieuwe situatie, maar vandaag werd ik daar weer eens fijntjes aan herinnerd hoor. Sinds een paar dagen hoeven we namelijk op de meeste plekken geen mondkapjes meer te dragen. Zo ook niet op de crèche, en dat was ik dus even vergeten.

Toen ik mijn schreeuwende wolkje afleverde werd ik dus ineens geconfronteerd met allemaal andere ouders die plotseling een gezicht hadden opgedaan. Die mensen ken ik namelijk eigenlijk niet anders dan met een mondkapje op, en dus voelde dit ineens heel erg als een soort omgekeerde carnaval. Mensen die je alleen maar verkleed ziet, zie je nu ineens zoals ze ‘echt’ zijn. En dat is best een gekke ervaring.

Oei, en nu ik dit schrijf bedenk ik me dat zij dus ook ineens weer mijn gezicht kunnen zien… Daar moet ik dus wel even op letten als ik straks denk stiekem mijn tong uit te steken naar nietsvermoedende voorbijgangers.

Nou ja, anyway: hier is nog een kleine tip! Waarschijnlijk is dit een mooi moment om goedkoop nieuwe mondkapjes in te slaan voor de volgende golf die je wist dat zou komen.