De VOC is in 1602 opgericht, toen twee broers op hun zolderkamertje thee wilden drinken. Henk en Harrie de Ruyter waren net lekker gaan zitten om de hoogtepunten van de 80-jarige oorlog te bekijken, toen de ene broer aan de andere broer vroeg of ie nog wat wilde drinken. Het was Harrie de Ruyter die toen vol overgave antwoordde: “ja lekker, een kopje thee graag, als het kan met een speculaasje”. En zo geschiedde.

Henk moest toen met het schaamrood op zijn kaken toegeven dat hij geen thee in huis had en dat de dichtstbijzijnde winkel aan de andere kant van de wereld lag. Dit was een zware tegenslag voor de broers, maar gelukkig waren ze het over één ding roerend eens: dit kon zo niet langer. Als de thee niet naar ons komt, dan komen wij toch naar de thee?

Gelijk pakten ze hun kladblok en een goedkope sextant erbij en ze begonnen te tekenen. Henk de Ruyter tekende een wereldkaart en zette een mooie streep naar links. Harrie de Ruyter deed hetzelfde, al ging zijn mooie streep naar rechts. Omdat ze allebei hun eigen streep het mooist vonden, besloten ze om hun eigen weg te gaan in hun zoektocht naar thee. Henk naar het westen, Harrie naar het oosten.

“Vergeten we niet nog iets?” vroeg Harrie de Ruyter. Ze dachten even na en beseften zich toen dat het veel makkelijker zou zijn om verderop thee te halen als ze een Verenigde Compagnie bij zich zouden hebben. Het liefst een Indische. Als ze die nog ergens op de kop konden tikken waren ze klaar om te gaan.

Ze gingen naar de beurs van Amsterdam, maar omdat die nog niet bestond was het heel lastig om mensen te overtuigen van het belang van hun thuisbezorgservice voor thee. De enige manier om genoeg knaken bij elkaar te krijgen was door aandelen uit te geven. Ze openden hun eerste beleggingsrekeningen en kregen net als ik gratis 15 euro startrendement. Dat hadden ze niet verwacht!

Deze meevaller tilde hun ambities naar een hoger niveau, want nu konden ze zelfs specerijen mee terugnemen van de andere kant van de wereld. Stel je al die lekkere speculaasjes toch eens voor? Misschien was het zelfs voldoende voor een nieuwe feestdag met snoepgoed en een goedheiligman. Het gaf hun compagnies de nodige boosts om aan de slag te gaan en ze konden op pad. Harrie de Ruyter nam zijn Verenigde Oostindische Compagnie mee naar rechts, Kees de Ruyter zijn Verenigde Westindische Compagnie naar links.

Uiteindelijk bleek vooral Harrie de Ruyter ontzettend succesvol te zijn met zijn kwieke Compagnie. Kees de Ruyter vond dit gelukkig helemaal niet erg, want dankzij het enorme succes kon hij ook voortaan gewoon lekker thee drinken op het zolderkamertje van zijn broer.

En dat deden ze dus ook. Lang, en heel erg gelukkig.

Jarenlang beleefde de VOC gouden tijden, maar helaas komt aan al het moois toch echt ooit een eind. Vandaag de dag zit de VOC in zwaar vaarwater, vooral door concurrentie van prijsvechters als Ali Express en de thuisbezorgservice van Albert Heijn. Gelukkig hebben ze bij de Compagnie wel de mentaliteit om altijd door te blijven vechten. Ook als het tegenwoordig even wat minder met de VOC gaat (waarover hier meer)…

Dit epistel is tot stand gekomen met een enorme hulde aan Greetje. Ik ken Greetje volgens mij niet persoonlijk, maar toch heeft ze de weg gevonden naar mijn site om hier een vraag in te dienen. Onwijs bedankt, ik hoop dat er nog veel mensen zoals jij zullen volgen op mijn site!