Oooeee, spannend! Nog maar één nachtje slapen en dan is het eindelijk zover. Niet 1, niet 2, maar DRIE koningen! Hoe vet is dat? Ik zit in elk geval te popelen op mijn stoel. Het is een wonder dat ik er nog niet afgevallen ben.
En ondanks mijn kinderlijke euforie, heb ik uiteindelijk toch besloten om het dit jaar toch maar gewoon rustig binnenshuis te vieren. Gezien de lockdown lijkt het me gewoon toch niet zo gepast om nu met een onderbroek op mijn hoofd en een lange stok met een blauwe eend erop over straat te rennen. Dat doen we volgend jaar misschien wel weer. Nu is soberheid gepast.
En dus wens ik jullie in alle stilte alvast een fijne drie koningsnacht toe. Maar wél met een onderbroek op mijn hoofd.
Traditie is traditie.
