Kinderen stellen de mooiste vragen. Zo ook de kleine Admiraal, zoon van mijn prachtige vriend Sjoerd met de gave Achternaam. Hij vroeg zich namelijk openlijk af waar het eigenlijk is dat yoghurt woont. En laat hij daarvoor nou precies aan het juiste adres zijn bij Wateengast.nl! Op die site woont voortaan namelijk het antwoord.

Om te beginnen is het belangrijk je te realiseren dat yoghurt een heel nomadisch bestaan leeft. Sinds de geboorte wisselt yoghurt regelmatig van vaste woon- en verblijfplaats, totdat zijn levenscyclus eindigt als een hoopje rest in de gewelven van ons lokale riool. Maar de wonderlijke reis uit het leven van yoghurt begint natuurlijk in het ouderlijk huis: de uiers van een koe.

In die uiers woont yoghurt tevreden en knus met al zijn broertjes en zusjes. Veel van die broertjes en zusjes zullen ook opgroeien tot yoghurt, maar er zitten ook kinderen bij die later liever kwark, een klompje kaas of een glas halfvolle melk willen worden. Zo is de uier van de koe eigenlijk een prachtig weeshuis voor de meest uiteenlopende zuivelproducten, totdat ze het huis uitgaan. En dat is een hele traumatische belevenis voor deze melkachtige kindjes.

De dag dat yoghurt het ouderlijk huis verlaat is namelijk altijd een dag vol duwen, trekken, sjorren en gedoe. Na een hoop geweld wordt yoghurt de straat op gegooid en dan woont ie in zijn eerste studentenkamer: een emmertje. Daar ligt ie vervolgens een flinke tijd gewoon maar wat te weken en te denken wat ie wil worden. Nadat ie het een en ander heeft uitgeprobeerd realiseert ie zich ineens wat dat is: “Yoghurt! Jazeker, ik ga hele volle yoghurt worden. 10% vet man!”

Vervolgens gaat yoghurt naar school om de fijne kneepjes van het pak te leren: beetje zuren, beetje rijpen hier en daar. En dan, na een hoop gedoe: zo met al je ervaring het pak in! En dan woont yoghurt in zijn volgende huis. Het pak yoghurt is de perfecte plek voor yoghurt. Alles wat je nodig hebt, en dan ook nog eens je eigen voordeur ook. Wat wil een zuivelproduct nog meer?

Daar woont yoghurt vredig tot hij langzaam bejaard wordt. En dan begint het gedoe hoor. Vroeg of laat worden alle yoghurts een keer opgenomen in een kommetje of een schaaltje. Daar worden dan allemaal kunstmatige smaakmakers toegevoegd, zoals cruesli en rozijntjes. Allemaal dingen die het onvermijdelijke lot niet kunnen voorkomen: de verhuizing naar een mens.

Daar begint het einde. Sommige yoghurt woont eerst nog even kort op het gezicht van een kind, maar de meeste yoghurt trekt gewoon gelijk zijn laatste woonplaats in. Want die binnenkant van een mens is eigenlijk niet meer dan het laatste sterfbed van het schaaltje yoghurt. Daar woont yoghurt tot hij uiteindelijk rustig heengaat naar het hiernamaals in het riool. De binnenkant van een mens is op zich een fijne plek voor yoghurt, die hem veel doet denken aan zijn ouderlijk huis: de uiers van een koe. Daar is het fijn, en om die reden is er dan ook weinig yoghurt die zich druk maakt over zijn universele sterfelijkheid.

Dat, en het feit dat het gewoon een hersenloos stuk zuivel is om op te eten. Dat zet het leven natuurlijk wel makkelijk in perspectief.

Deze vraag is met grote dank aan Kleine Held Admiraal, 2 jaar oud en nu al compleet awesome! Als je je nog eens iets afvraagt over deze wonderlijke wereld hoor ik het graag 😉 Ga zo door jongen. Wie weet word jij dan later ook nog eens de eervolle Klant van de Maand