Nu ik sinds kort een politiek aanstormend talent ben geworden, vragen heel veel mensen mij niet waarom ik nooit mee doe aan die verkiezingsdebatten op televisie. Volgens hen is dat namelijk een uitgelezen kans om nog zwevende kiezers voor je te kunnen winnen. Nou, allemaal leuk en aardig, maar voor mij hoeft dat natuurlijk allemaal niet. Ik heb toch ook mijn eigenwaarde.

En dat is nou niet omdat ik gewoon veel liever thuis op de bank zit (wat echt zo is) dan naar een of andere studio in dat gare Hilversum af moet reizen om mezelf in een of ander gaar net pak te hijsen. Nee, dat komt vooral door het principe: als jij zo vlak voor de verkiezingen nog aan het zweven bent met je stem, heb je duidelijk mijn dingetjes nog niet gelezen en dan hoef ik je stem eerlijk gezegd ook gewoon liever niet. Graag of niet hoor, want ik doe dit natuurlijk ook allemaal niet voor mezelf.

Nee, ik wil gewoon dat mijn stemmen echt wat waard zijn. Als het op stemmen aankomt, gaat bij mij kwaliteit overduidelijk boven kwantiteit. Wat zijn duizenden likes waard, ik bedoel stemmen, als die mensen je werk niet eens beoordeeld hebben of op waarde weten te schatten? Nee hoor, beter 10 stemmen van mensen die écht wat om belangrijke dingetjes geven, dan 100000 stemmen van mensen die mijn programma niet eens hebben gelezen. Zweven doe je maar in je eigen tijd.

Maar ja, je hebt die stemmen natuurlijk wel nodig om door te gaan naar de volgende ronde. Ach, we zien wel hoe het loopt. Ik heb er in elk geval het volste vertrouwen in! Dingetjes komen altijd op hun pootjes terecht.

Go dingetjes!