Ugh, soms vind ik mezelf best een loser hoor. Het komt namelijk zó vaak voor dat ik denk “vanavond ga ik écht een keer vroeg naar bed, lekker bijslapen”, en keer op keer heb ik het ’s avonds dan toch zo goed naar mijn zin dat ik uiteindelijk toch weer een uur of 2 te laat naar bed ga. En dat dan op repeat… Waarom doe ik dat toch?

Mijn grootste probleem is hier dat ik een avondmens ben, en dat ik me in de avond gewoon structureel veel fijner voel dan overdag. Dan kom ik net lekker op dreef, en dan is het heel moeilijk om daarmee te stoppen.

Wat dan ook niet bepaald helpt, is dat ik tegenwoordig als hobby het programmeren van apps heb. En iedereen die een beetje ervaring met coderen heeft zal dit wel herkennen: als je je ergens in vastbijt, is het heel moeilijk om dat los te laten. Als het goed gaat wil je doorgaan omdat je zo fijn meters maakt, maar als het slecht gaat wil je ook doorgaan om die ene puzzel op te lossen voordat je gaat slapen. Zo kan je natuurlijk eindeloos doorgaan!

Tel daarbij op dat ik ook nog tal van series wil kijken, dingen wil bouwen, spellen wil spelen skills wil oefenen en noem maar op, en dan is het eigenlijk überhaupt nog een wonder dat ik af en toe naar bed ga. En dat terwijl ik slapen misschien nog wel het fijnste vind wat er is!

Sja, na bijna 37 jaar heb ik daar nog steeds geen goede modus in gevonden. Heeft iemand misschien nog een gouden tip voor mij?