Ik hoop niet dat ik de enige ben, maar ik heb soms hele kinderachtige gedachten. Niet altijd hoor, maar soms lees ik ergens een woord en dan volgt daar direct een hele kinderachtige reactie op. Ik weet niet waar het door komt en gebeurt vaak in een fractie van een seconde, maar het gebeurt vanzelf en ik kan er niets tegen doen.
Voorbeeld: zojuist zag ik in een flits in mijn keuken ergens het woord ‘bewaardoos’, en het allereerste wat me te binnen schoot was “je bent zelf een bewaardoos!”. Tegen niemand in het bijzonder, en zeker niet tegen dat doosje, het popt gewoon opeens naar boven. Wat is dat toch? Ben ik de enige die dit heeft?
Helaas heb ik dat niet alleen bij bewaardozen of ander opbergmateriaal. Het kan echt van alles zijn (“je bent zelf een zachte berm!”, “je bent zelf een gevaarlijke situatie!”, “je bent zelf een rave totem!”, “je bent zelf een opblaascactus!”, en ga zo maar door…)
Het is een soort kinderlijk recalcitrantie die zo heel af en toe de kop op weet te steken. En ik heb geen idee wat het is. Dit keer dus eigenlijk een oprechte vraag aan jullie als lezers van dit bericht.
Ben ik de enige die soms zo kinderachtig is in zijn hoofd?
Prachtig! Ik herken me er wel in.
Maar meestal door kinderlijke vragen te stellen (meestal alleen als ik bij mijn ouders ben, want ergens anders zou ik me heel stupid voelen om die vragen te stellen) zoals:
Pa, kan een hond herrineren dat hij gister een leuke dag gehad heeft?
Dat zijn mijn kinderlijke gedachte. We blijven stiekem allemaal kind. ?
Die is niet kinderlijk Iris, dat is een hele goede vraag! Ik wou dat ik het wist… gek dat ik daar nooit over nagedacht heb. Maar mocht je vaker zulke vragen hebben: deze site is een prima plek om ze te stellen! 🙂