Hier voor de verandering eens vraag aan mijn eigen baby Bas. Telkens als ik hem een nieuwe romper aan doe, gedraagt hij zich namelijk alsof ik hem hardhandig met een botte kaasschaaf aan het bewerken ben. Dan krijst ie dat het niet mooi meer is, om vooral te laten blijken dat hij toch zeker niet van frisse en schone kleren gediend is. Hoe durf ik het hem aan te doen?

Maar waarom dan, lieve Bas, vind je het toch per sé zo nodig om telkens weer gelijk over die nieuwe schone rompers heen te kotsen? Meerdere keren? Terwijl ik hem net over je hoofd trek ga je er alweer vol overgave overheen hoor. Zojuist serieus wel drie keer achter elkaar. Zo blijven we toch bezig man?

Ik begrijp dat je dit nu nog niet zo goed onder woorden kunt brengen, maar als je straks kunt praten is dit toch wel het eerste waar ik graag een antwoord van je op zou willen horen. Dan kun je daar vast over nadenken.
 

En als je zo doorgaat ga ik je gewoon van die kansloze tekstrompers aantrekken hoor. Dan leer je het snel genoeg af: