Ik hou van thuiswerken en wil nooit meer iets anders. Ik vind het heerlijk dat de standaard tegenwoordig is dat je niet elke ochtend als een stel debiele sardientjes het OV in hoeft te gaan, om op kantoor allemaal helemaal opgedirkt je ding te doen, tot je aan het eind van de dag weer tussen de andere sardientjes terug naar naar huis mag keren. Nadat je twee uur van je dag verspilt hebt in het openbaar vervoer, kan je dan nog net je kind een kus geven voordat je op tijd naar bed moet om het ritueel te herhalen.

Nee hoor, voor mij hoeft dat allemaal niet zo. Thuis is het allemaal veel fijner, en minstens net zo effectief! Voor mij dan ten minste, als developer/data scientist. Neem nou vandaag: nadat de kinderen weggebracht zijn ga ik rustig met een koffie achter mijn laptop zitten met als doel een dashboard te bouwen. Met alleen de noodzakelijke afspraakjes en een teamoverleg via Skype, hou je genoeg tijd over om lekker geconcentreerd te bouwen. Tussendoor heb ik nog genoeg tijd gehad om een heerlijk stel eitjes te bakken en even rustig een powernap te doen op de bank. En aan het eind van de dag heb ik wederop een prachtig dashboard opgeleverd. Zoe moet een werkdag toch zijn?

Nou, veel mensen denken daar anders over. Het liefst voeren wij met z’n allen een traditioneel toneelstukje uit waarin we onszelf allemaal heel druk en belangrijk voordoen, los van wat dat onder de streep allemaal aan productie oplevert. Maar moet dat eigenlijk niet veel belangrijker zijn? Voor mijn werk in elk geval wel: ik maak dingen, meer dan dat ik praat. En dat doe ik graag! Het liefst met een korte powernap op de bank tussendoor. Maar op kantoor doet niemand dat. Ben ik dan de enige die dit graag zo doet?

Ik kan me dat gewoon niet voorstellen. Ik weet zeker dat er meer mensen moeten zijn die graag niks aan hun hoofd hebben en lekker op de bank liggen in hun pauze. Aan die mensen: laten we deze coronacrisis niet verloren laten gaan! Als straks die onvermijdelijke dag komt dat wij weer naar kantoor moeten, moeten wij een blok. Een blok, waarin wij als één op alle banken in het gebouw gaan liggen. Zoek een bankje in de kantine, in de kantoortuin of desnoods op de grond, maar lig! Lig alsof je leven ervan afhangt!

Voor je het weet zit je weer de hele dag in het gareel. Dat wil je toch niet meer?

Lig mensen. Lig op die bank. Voor elkaar.

Dank u wel.