Man, dit is echt niet om aan te horen! Telkens als er hier in een straal van 50 meter een hond wordt uitgelaten, begint mijn debiele kat Joop de laatste tijd te miauwen alsof zijn leven ervan afhangt. Althans, als je dat geluid miauwen zou kunnen noemen. Die troosteloze herrie heeft in mijn beleving nog wel het meeste weg van het geluid van een bronstige walrus die per ongeluk wat verkeerds gegeten heeft. En dat dan op dubbel volume.

Echt, ik dacht dat die Joop niet dieper kon zinken, maar dat kan ie dus wel. En hij is nog maar in de herfst van zijn leven. Kan je nagaan waar we straks mee te krijgen als hij ook nog eens overal jankend en seniel tegenaan gaat lopen lekken? Ik moet er niet aan denken…

Wat een gast, die Joop. Beter begin je er niet aan…