Het blijft me werkelijk een raadsel. Waar je ter wereld ook een Fransman tegenkomt, de kans is en blijft gewoon groter dat ie geen Engels spreekt dan wel. Hoe is dat vandaag de dag toch mogelijk in een snel globaliserende wereld met Engels als grootmoedertaal?

Je kunt natuurlijk makkelijk allemaal stigmatiserende dingen gaan roepen zoals dat Fransen te stug zouden zijn om het te leren, of te trots en te nationalistisch. Maar dat gaat niet op. Er zijn tal van landen te verzinnen met diezelfde karakteristieken waar iedereen wel prima Engels praat. Wat dacht je bijvoorbeeld van ons bloedeigen en stervensnationalistische Nederlandje? Yes we speak English very good yes.

Maar die Fransen dan? Leren ze het niet op school ofzo? Of van TV? Ook die laatste dobber gaat niet op, want net als in Duitsland wordt alles Frans ingesproken, en onze oosterburen spreken toch ook echt prima Engels.

Als ik alles wegstreep, zou het dan toch met die Franse trots te maken hebben? Ik kan het me haast niet voorstellen, want hoe kan je er in hemelsnaam trots op zijn als je elke keer met een mond vol tanden staat als een toerist iets anders dan ‘bonjour une croissant’ tegen je zegt.

Voor iedereen in Europa hoop ik dat die gezellige Fransen toch snel een keertje die achterstand in gaan halen hoor. En dan hoeven ze echt niet af te stappen van hun eigen taal hoor (dat doet niemand natuurlijk), maar zie het gewoon als een stukje gastvrijheid richting de rest van de wereld.

Kleine moeite, groot gemak! Speciaal voor onze Europese vrienden hier nog wat tips om met de tijd mee te gaan:

What a guests, that Franchies…