Oef, dat was even gênant! Vandaag mocht ik voor het eerst in 2 jaar weer eens wat werk voor een live publiek presenteren, maar daar ging ik dus gelijk even heerlijk op mijn bek zeg. En het was compleet mijn eigen schuld! Want ook al waarschuwt iedereen altijd voor het feit dat je bij software nooit een live demo moet geven, in een vlaag van arrogantie had ik daar toch voor gekozen.

En nu is dat op zich niet eens zo erg (als het misgaat kan je dat altijd nog met een grapje afdoen), het suffe is dat je altijd een strak plan B klaar moet hebben staan. En daar ging de Vloek op de Live Demo voor mij echt even los. Die had ik niet, want het zou toch wel gewoon werken. Kak.

Nou ja, na een minuut of 5 aan blackout en onderhuidse paniek kon ik eindelijk weer normaal nadenken, en wist ik met een paar keer Ctrl-Z mijn awesome applicatie weer aan de praat te krijgen om mijn demonstratie alsnog te geven. Maar helaas was het kwaad toen al geschied en waren er al wat mensen afgehaakt. Daar heb ik mijn hachie dus niet voor kunnen redden.

Nou ja. “What doesn’t kill you makes you stronger” zeggen ze dan wel eens, en zo zal het vast wel zijn. Ik ga nu nooit meer een live demo geven zonder dat ik een paar kekke screenshots achter de hand heb voor als het tegen alle verwachtingen toch misgaat. Maar vanavond zou ik toch liever even door de grond zijn gezakt. Ik heb mijn lesje in elk geval wel geleerd.

The hard way.

Dammit.