Het is soms oneerlijk verdeeld in de wereld. Neem nou bijvoorbeeld dit: vandaag zag ik dat ene kat Steve het voor elkaar heeft gekregen om zijn vrijheid te herwinnen. Hij is losgekomen van het gedomesticeerde juk waar hij waarschijnlijk al jaren aan ten onder is gegaan.

Als ik Steve zo op die foto zie, dan redt ie zich wel hoor. In mijn gedachte springt Steve nu ergens zielsgelukkig op en neer te huppelen in een vrije uitloopheide tussen de madeliefjes in een heerlijk lentezonnetje.  Steve eet muizen, kleine vogeltjes, domme vissen en achteloze kikkers. Steve is nu een gelukkige kat.

Dit in tegenstelling tot Joop.

Joop zit nog steeds gevangen in mijn huis. Hij zit met ons opgescheept, net zoals ik met hem zit opgescheept. Voor Joop is er geen uitzicht op verbetering. Als Joop een vrije uitloopheide zou betreden, vindt ie vast binnen de kortste keren een plas water om zichzelf in te verdrinken. Of hij wordt opgejaagd door een kip. Of een bij.

Nee, Joop doe je denk ik geen plezier met vrijheid. Joop doe je sowieso geen plezier. Joop houdt niet van het leven. Zoals Joop nergens van houdt.

Wat een kat.