Veel mensen zien er tegenop om 40 te te worden, maar ik niet. Sterker nog, ik verheug me daar zelfs nu al stiekem een beetje op. De mensen die er tegenop zien denken namelijk dat ze met 40 jaar ineens oud zijn. Ik ben dat 6 jaar geleden al geworden, toen ik vader werd op mijn 30e. Niet wijs, wel oud. Nu ben ik wel weer klaar voor een volgende level up.

Ik ben op dit moment 36, maar van mij mag de tijd in deze fase wel wat sneller gaan. Mijn 20er jaren waren te gek, maar de jaren ’30 vind ik maar zwaar hoor met al die kinderen. Maar alles is een fase, zo ook mijn dertiger jaren. Nog even geduld en wie weet zeg, misschien kan ik straks zelfs weer wat voor mezelf gaan doen als ik 40 ben. Iets leuks bijvoorbeeld. Of iets dat tijd kost. Of iets nieuws gaan leren. Gewoon, iets dat nu haast niet is voor te stellen. Wauw…

Kom dus maar door met die 40! Mijn kadootje heb ik in elk geval alvast in huis: