Ik ben er laatst achter gekomen dat voetballers het liefst op een grasveld voetballen. Waarschijnlijk doen ze dat omdat het daar lekker zacht en fluffy is. Dit in tegenstelling tot het glasveld, waar eigenlijk alleen maar puntige glasschreven in je schenen en je bal prikken. Zoiets blijft natuurlijk niet heel lang leuk tijdens een spelletje.

Een bijkomend nadeel is dat ik ook nog nooit van een fatsoenlijke glasmaaier heb gehoord. Voor je het weet groeit het glas je dus om de oren. En hoe moet je dan je lekke bal ooit achter die keeper zien te krijgen?

Nee hoor, sommige dingen hebben gewoon een reden waarom ze zijn zoals ze zijn. Gras is daar één van. Daar moet je niet te veel aan willen veranderen. Innovatie heeft ook zijn grenzen.