Sinds ik kinderen heb blaast er zo af en toe weer een of ander oubollig kinderliedje door mijn briljante speaker. Los van de suffe deuntjes en het verwarde geraaskal, is mij opgevallen dat er nog iets is dat deze liedjes met elkaar gemeen hebben. Als je heel goed luistert, kan je merken dat er namelijk vrijwel niet gevloekt wordt in deze kinderliedjes. Waarom is dat toch?

Mijn eerste gedachte is dat ze dit in de haast gewoon vergeten waren. Rappers nemen namelijk altijd heel veel tijd voor hun teksten, omdat dat zogenaamd het belangrijkste onderdeel van hun ‘muziek’ is. Het resultaat is dat er in elke zin wel een keer of drie gevloekt wordt. Kinderliedjes daarentegen zijn in alle haast geschreven tussen het verzorgen van de kinderen door. Dan schiet er nogal eens een slordigheidje in, zoals het per abuis vergeten om er ergens een goede “godverklote” in te verwerken.

Een andere reden is dat het zogenaamd een slechte invloed zou zijn, en dat kinderen dit gedrag van volwassenen over zouden nemen. Ik geloof daar niet in. Mijn kinderen nemen mijn gedrag namelijk helemaal niet over. Als ik rustig op de bank zit of een keertje lekker uit wil slapen, schieten zij dus echt wel mooi alle kanten op hoor. Echt niet dat ze zich iets aantrekken van mijn ontspannen voorbeeld.

De werkelijke reden blijft mij vooralsnog een raadsel, maar opvallend is het toch zeker. Het zal me dan ook niet verbazen als toekomstige vaker vloektermen zullen bevatten. “Slaap f*king kindje slaap”, “Drie kleine kl*tzakjes” of “Op een grote t*fussstoel”… dat is natuurlijk veel meer van deze tijd.

Het zal me benieuwen!