“Ik wil niet veel zeggen, maar…” waarom doe je dat dan? Ik vind dat toch wel zo tegenstrijdig. Als je werkelijk niet veel wilt zeggen, moet je vooral allemaal extra overbodige woorden aan je zin toevoegen. Dat is toch niet zo handig?

Mijn advies voor deze weinig zeggende mensen zou vooral zijn om ook zo min mogelijk te zeggen als je niet veel wilt zeggen. Dat is pas woorden bij de daad voegen. Of beter nog: zeg dan helemaal niets. Waarschijnlijk is dat voor iedereen het beste.

Want ik wil niet veel zeggen, dus ik zeg, meid zeg ik gewoon: wat een gast!