Soms heb je zo’n uitvinding waarvan je denkt dat het echt een gigantisch succes gaat worden, maar dat dat in de praktijk best wel mee blijkt te vallen. Het matras-in-loodraam is daar een goed voorbeeld van. We weten namelijk dat mensen verzot zijn op ramen, en dat iedereen wel minstens één matras in huis heeft. Het lijkt dan een logische stap naar een vernuftige combinatie van de twee populaire producten. Maar helaas, gek genoeg is de verkoop van matras-in-loopramen nooit echt van de grond gekomen.

En de prototypen waren nog wel zo veelbelovend. Ze hadden het stijlvolle design van lood, gecombineerd met de rustgevende zachtheid en de ergonomische eigenschappen van een matras. Goed, je kon er dan misschien niet doorheen kijken en de installatie was een logistiek onhandige nachtmerrie, maar toch: het idee was fantastisch.

Wellicht is de verbazing die ik nu voel ook hoe de uitvinders van de Google Glass, de Loempidel en eerder het heliocentrisch model van het universum zich hebben moeten voelen. Of hoe Copernicus het zo mooi wist te verwoorden: “Soms zijn die stakkers gewoon nog niet klaar voor je product”.