Ugh, lekker dan. Vorige week zaten we allemaal aan huis gekluisterd omdat onze Willem positief was getest, en hoe fijn het ook was dat we qua ziekte enigszins gespaard zijn gebleven, het is natuurlijk allemaal wel dodelijk voor je productiviteit. Des te fijner was het om vandaag weer aan het werk te kunnen, maar helaas was die vrijheid van korte duur: halverwege de dag kregen we bericht van de crèche omdat ze morgen weer dicht moeten. Leidsters corona, geen inval, toestanden alom.. en daar gaan we weer.

Morgen werk ik dus weer een halve dag, en ik begin er zo wel een beetje moe van te worden. Het is te hopen dat dit de eindstreep is van deze estafette, maar dan mag het van mij ook wel even echt goed klaar zijn. Al is het maar voor een half jaartje of zo. Ik wil gewoon eindelijk eens dingen af kunnen maken of zo. Of kunnen beginnen aan de plannen die ik heb. Gewoon… door!

Maar ja, we liggen er allemaal af op half gas. Dat is tenminste nog een beetje troost. Gedeelde smart is halve smart, en deze smart delen we met de hele wereld. Dat scheelt toch weer een beetje.

En laten we vooral niet vergeten: het kon (en kan) nog altijd vele malen erger!

Nou ja, morgen weer een (halve) dag. Beter iets dan niets.