Ugh, het is weer eens zover hoor. Nadat ik net nog geschreven had over de wonderlijke waterpokken, is Basje nu weer geveld door koorts en een belabberd hoestje. Al met al is hij welgeteld drie dagen ‘in between illnesses’ geweest. En dat is slecht nieuws, zowel voor hem als voor mijn productiviteit. Houden die kinderziektes van een mens dan nooit op?

Bas is nu 2 en ik denk dat hij meer dan 50% van de dagen dat hij in leven is wel iets onder de leden heeft gehad. Niks ernstigs gelukkig, maar cumulatief is het gewoon erg vaak raak. Bij mijn andere zoontje Willem was dat ook wel zo, maar gek genoeg kan ik me helemaal niet meer herinneren hoe lang dat ongeveer heeft geduurd. En nu weet ik niet meer hoe lang mijn tropenjaren hier nog zullen gaan duren. Tot Bas drie is? Vier? Zeven?

Ik kan alleen maar duimen dat hij er snel weer bovenop is. Voor mij, voor hem, maar ook voor mijn werkgever. Sorry dat het weer raak is, baas!