Tijden veranderen, maar sommige dingen blijven altijd bij hetzelfde. Zo ook de charme van het scheppen van een fort: een zo hoog mogelijke berg die per definitie kansloos ten onder gaat aan de zee. Als kindje deed ik dit zo’n beetje elke dag op vakantie, en tegenwoordig doe ik dit nog steeds af en toe, maar dan zogenaamd omdat mijn zoontje dat zo leuk vindt. Het scheppen van een fort blijft gewoon fantastisch, maar door klimaatverandering krijgt mijn zoontje wel met allemaal extra uitdagingen te maken. En dat is niet niks.

In de eerste plaats moet hij door die zeespiegelstijging immers veel hoger scheppen dan ik. Elke centimeter dat de poolkappen smelten voel je in je schep, en dat tikt helaas veel te snel aan. Daarnaast moet hij dat scheppen ook nog eens tijdens veel intensere weersextremen doen. En geloof me: een fort scheppen in de bloedhete zon is echt geen pretje. Maar wie weet, het andere uiterste komt straks ook steeds vaker voor. Moet hij straks in de zomervakantie straks een fort gaan scheppen in de sneeuw? Arme jongen…

Het beste advies dat ik fortscheppers in de toekomst geven is dan ook deze: blijf oefenen! Altijd, zoveel je kunt. Elke dag dat je in de gelegenheid bent om een fort te moeten scheppen moet je aangrijpen. Zo blijf je de zee altijd een stapje voor, totdat zijn golven je berg zand met een onvermijdelijke dosis golven weer met de grond gelijk maakt. Zo gaat dat nou eenmaal.

De zeespiegel wint altijd.