Wauw! Ik ben net mijn huis weer ingegleden nadat ik mijn laatste kind weggebracht heb naar school en de opvang. Man, wat is het glad! Voor de verandering snap ik die code rood vandaag wel hoor. Het zal wel snel gaan dooien, maar zo glad als het om 7 uur nog buiten was heb ik niet vaak meegemaakt.

Hoe glad het precies was? Nou, spekglad! En dat is inderdaad een belachelijke uitdrukking.

Want terwijl ik druk bezig was om mijn heup en/of nek niet te breken, kon ik eigenlijk maar aan 1 ding denken. Hoe is ooit die maffe uitdrukking ‘spekglad’ uitgevonden? Ik kan me maar niet voorstellen waarom spek vroeger het eerst was waar men aan dacht als je het over glad hebt. Gleden mensen vroeger dan zoveel uit over spek? Ik vind dat wel een bijzondere uitspraak, want zo glad is spek nou toch ook weer niet?

Ok, het glibbert soms een beetje van je spatel, maar om nou te zeggen dat spek het gladste is wat je kan verzinnen gaat wel wat ver. Zeepglad zou dan bijvoorbeeld beter passen, of haringglad bijvoorbeeld, of natte stok met een laagje mosglad. Om maar wat te noemen.

Maar goed, dat is nog niet eens het gekste. Het vreemdste is nog wel dat het woord spekglad gewoon landelijk ingeburgerd heeft kunnen raken. Kennelijk waren er inderdaad meer mensen die de vergelijking met spek beter vonden passen dan een vergelijking met zeep. Betekent dit dat mensen gewoon niet bekend waren met zeep, of werd er zo ontiegelijk veel met spek gedaan dat die lekkernij bij iedereen gewoon ontzettend ‘top of mind’ is geweest?

En dat is natuurlijk ook weer niet gek, want ik heb het hier nog niet eens gehad over de ontiegelijke awesomeheid van goed doorbakken bacon (check bijvoorbeeld ook hier mijn top 5 smaken aller tijden, daar staat ie in hoor!). Maar dat spek vroeger zelfs zo populair was dat ze de taal kon beïnvloeden vind ik toch wel bijzonder.

Maar goed, nu ga ik even spekhard opwarmen onder een spekzacht dekentje met een speklekker bakje koffie. Met een lekker spekje uiteraard.

Spek FTW!