Het begint te lopen! Gisteren kreeg Wateengast.nl spontaan de vraag wat de slagzin van het leven is. Voordat ik die vraag kan beantwoorden, moet ik alleen eerst even uitleggen wat de zin van het leven is. Dat is gelukkig niet zo moeilijk.
Wij mensen stellen als individu namelijk helemaal niks voor. Je hoeft jezelf maar heel even in perspectief van het universum te zetten om te zien hoe ontzettend klein en nietig je wel niet bent. Dat is dus inclusief al je relaties en problemen. Het is misschien een beetje lullig om te beseffen, maar als jij en ik er straks niet meer zijn draait de wereld er heus niet minder om. Ook al ben je nog zo’n groot wereldleider, na een jaar of wat ben je uit alle geheugens gewist.
Nu we die harde realiteit onder ogen zien kunnen we ook zien wat we dan wel zijn: een mensje. Van de diersoort ‘mens’. Ons doel in het leven als lid van deze groep is om de soort verder te helpen. De soort is namelijk het enige wat overblijft als wij er zelf niet meer zijn. In die zin is het natuurlijk handig om een kindje te maken en te zorgen dat je genen zo goed mogelijk verspreid worden. Het (oefenen in het) maken van een kindje is daarom een belangrijke bezigheid voor ons geworden. Als je hier meer over wilt weten is hier van alles over te vinden op internet.
Tot zover het universum en onze soort, maar hoe zit het dan met ons eigen individu? Heeft die geen enkele zin? Integendeel! Voor ons zelf is er namelijk niets belangrijkers dan onszelf. Je zit namelijk elke dag opgescheept met je ego dus je kunt er maar beter voor zorgen dat je daar een beetje goed mee overweg kunt. Hoe dan? Nou zo:
Eerst moet je je beseffen dat je leven twee kritieke momenten heeft: je wordt geboren (op je verjaardag) en je gaat dood (geen idee wanneer). Daar tussenin zit een beperkte hoeveelheid tijd, en die tijd is het allerkostbaarste dat je hebt. Het zal namelijk nooit meer worden en je kan het maar 1 keer uitgeven. Het is dus onwijs belangrijk dat je dat doet op een zo goed mogelijke manier.
De kunst daarvoor is om de juiste balans te vinden tussen verlangen en genieten. We zijn namelijk altijd op zoek naar iets dat we nog niet hebben (of iemand). En dat is goed, want dat geeft ons de nodige motivatie en de goeie zin om ergens voor te gaan en naartoe te leven. Maar als je te veel verlangt en het niet hebt is het ook niet leuk meer. Soms heb je dit natuurlijk niet in eigen hand, maar het volgende punt gelukkig wel.
Het is namelijk minstens net zo belangrijk om je te realiseren wat je allemaal wél al hebt en om daar met het opperste besef van te genieten. Dat is namelijk een gerealiseerd verlangen, en daar heb je in het verleden goed je best voor gedaan. Door evenwichtig te verlangen en te genieten kan je volgens mij het perfecte break-even point vinden voor een zo fijn mogelijk leven. Althans, dat is mijn theorie, maar het lijkt me voor iedereen de moeite waard om het eens te proberen. Ga ervoor!
Dat brengt me dan uiteindelijk tot het antwoord op de geweldige ingezonden vraag: wat is de slagzin van het leven? Met alles wat we weten over onze rol in dit bestaan, kan (en moet) dat niets anders zijn dan deze:
Voor je het weet is het namelijk alweer voorbij.
Deze vraag is met onwijze hulde aan Marcel tot stand gekomen. Ik heb oprecht kippenvel gekregen bij het opschrijven van deze gedachtegang. Serieus, volgens mij heb ik hem hoor, die zin van het leven 🙂 En als dit hem niet is, dan moet het wel het LaLaLied van OneTwoTrio zijn. “We hebben de L…”
