Er was eens een prins. Maar dit was niet zomaar een prins. Nee, dit was een doodgewone prins met een bovenmatige interesse voor boekhouden. Hij was de baas van het hele land en terwijl hij zijn fiere ridders het land instuurde om de spannendste avonturen te beleven, bleef de prins graag thuis om de administratie te doen. Zijn leven bestond uit niets meer dan het doorrekenen van belastingschijven en de periodieke herziening van de erfpachtregeling van het sprookjesbos. De prins genoot ervan, maar op een dag gebeurde er opeens iets normaals waardoor alles zomaar precies bij hetzelfde bleef..

Op een dag zoals alle andere, met gemiddelde temperaturen voor de tijd van het jaar en een lichtgrijze lucht, kwam zijn lieflijke prinses op hem af met een blik in haar ogen alsof er niets aan de hand was. “Dag partner”, zei de prinses vanuit de plofkop op haar spekkige nekvlees. “Ik zit met een probleem en heb dringend je hulp nodig”. De prins keek geïrriteerd op vanachter zijn spreadsheet en gooide een nietmachine tegen haar hoofd. “Waar kan ik je mee van dienst zijn?” vroeg de prins. “Nou schat”, zei de prinses terwijl ze een pleister uit de linker bovenla van het standaard witte Ikea-kastje pakte. “Ik heb een lijst van dingen die ik graag ergens anders achter zet, hoe moest dat ook alweer?” De prins keek haar verliefd aan en zei: “met verticaal zoeken, gast. Dat weet je toch!”. “O ja.” zei de prinses, en ze gingen allebei weer door met waar ze mee bezig waren.

En ze leefden nog.

(dit sprookje verscheen eerder op ReinOnlein.nl)