Met de toenemende digitalisering maken mensen steeds meer typefouten. Omdat een backspace-knop tegenwoordig helemaal niet meer zo duur hoeft te zijn, is dat gelukkig niet zo heel erg hinderlijk in het dagelijks leven. Soms kiezen mensen er echter voor om hun tekst niet meer terug te lezen en typefouten te laten staan. Ik doe dat ook wel eens, en dan leer je je typefouten langzaam steeds beter kennen.

Zo weet ik nu dat mijn lievelingstypefout is de loze spatie is. Eigenlijk is dat vooral omdat die zichzelf zo geniepig verstopt tussen twee andere woorden. Heel stilletjes staat ie daar naast een andere spatie te gniffelen, in afwachting of je hem wel op tijd op gaat merken voordat je je eindversie eindelijk publiceert. Je leest er makkelijk overheen aangezien de witruimte dan geen 5 maar 10 pixels breed is, waardoor de kans groot is dat ie er nog mee wegkomt ook. En een lol  dat die loze spatie daar heeft joh!

Iets zeldzamer, maar minstens net zo leuk, is de kansloze spatie. Die zit hem vooral in de uitvoering, waarbij je door ongeduldigheid, nonchalance of puur spasme het complete toetsenbord totaal misslaat, zelfs terwijl de spatiebalk nog wel de grootste knop op het toetsenbord is. Het gebeurt niet vaak, maar als het gebeurt sta je toch wel behoorlijk versteld van jezelf.

Het woord typfout zelf is trouwens geen typefout, sinds 2015 zijn beide schrijfwijzen correct. Voor die tijd werd het woord te vaak fout geschreven. Geen idee wat je ermee kunt, maar dan weet je dat maar…

O ja, en dit is trouwens ook een leuke site om eens wat op te gniffelen. Op Taalvoutjes.nl staan allemaal foto’s uit de Nederlandse openbare ruimte waar duidelijk geen spellingchecker overheen gegaan is. Dat gaat nog wel eens vout.