Wil je ook weten wat het meest a-relaxte stuk fruit van het afgelopen jaar was? Lees dan snel verder! Ben je het er niet mee eens? Laat je dan vooral horen in de comments. Hier gaan we!

10 – De banaan

 

We kennen de banaan over het algemeen als een vriendelijk stuk fruit, met haar geinige kromme en verfrissende inhoud. Hoe anders is dit als je de banaan nét te vroeg of te laat wilt eten? De ene keer grijp je in een bruinige smurrie, de andere keer zitten je tanden vast in een harde groene meuk. De expliciete timing van de banaan zorgt voor een onbetrouwbaarheid die zijn imago geen goed doet.

 

9 – De ananas

Aan het woeste uiterlijk van de ananas zal het niet liggen: funky en voluptueus. Maar die inhoud? Zo lekker als ananas uit blik kan zijn, zo gemeen kan hij zijn als je hem zelf prepareert. Wie is er niet een keer woedend in tranen uitgebarsten door die hardnekkige stukjes korst in de strot? Om nog maar te zwijgen over de snijwonden in je handen door al die overbodige uitsteeksels. Een onhandelbaar stuk gevaar dat doorgaans beter vermeden kan worden.

 

8 – De aardbei

Op zichzelf niet zo’n probleem, maar in teamverband komt de ware aard van de bei naar boven. Onderin een doosje ligt er vaak zo’n stille te wachten, van buiten nog enigszins rood en rond maar van binnen door en door verrot. Deze beschimmelde substantie knijp je dan per ongeluk fijn omdat de andere aardbeien de hele tijd de schijn hoog hebben gehouden van een vers bakje fruit. Aardbeien jagen altijd in roedels. Blijf dus altijd op je hoede als je onverhoopt een aardbei mocht tegenkomen.

 

7 – De kiwi

Het probleem van de kiwi is dat je van buiten nooit kunt zien wat voor vruchtvlees je in de kuip hebt. Het begint al met dat je er voorzichtig in moet knijpen om te voelen of ie rijp is, maar zeker weet je het nooit. Voor je het weet heb je weer zo’n bittere hap waardoor je mond helemaal samentrekt en je tandvlees begint te prikken. En dat terwijl je de kiwi zojuist nog wel een tedere massage hebt gegeven. Ondankbare kiwi’s…

 

6 – De druif

Relatief onschuldig maar door de misleidende reclame een niet te onderschatten tegenstander. Wie heeft er namelijk niet ooit een doosje pitloze druiven gekocht om op wonderbaarlijke wijze toch te kokhalzen op die ene geïnfiltreerde druivenpit?

 

 

5 – De sinaasappel

Op zich weet je al dat je een flinke uitdaging te wachten staat als je de confrontatie met een sinaasappel aan gaat: de schil zit te vast, met een mes prik je er gaten in en daar zit je weer van top tot teen onder de sinaasappelsap. Toch heeft de sinaasappel iets verslavends waardoor je er tegen beter weten in toch telkens weer naar grijpt. De psychologische mindfuck van de sinaasappel zorgt dan ook voor een welverdiende plaats in deze lijst.

 

4 – De watermeloen

Wat een uitslover. Als je kijkt naar het gemiddelde gewicht van een stuk fruit is het toch bespottelijk dat de watermeloen er met zo’n 2,5 kilo boven gaat zitten? Op zomerse dagen smaakt hij best goed (eventuele korreligheid en overdaad aan pitjes daargelaten), maar zijn ongekende lompheid en het belachelijke formaat maken de watermeloen tot een van de meest a-relaxte stukken fruit op deze aardkloot.

 

3 – De Afrikaanse Baobab

 

Onbekend én onbemind. Weinig mensen weten dat de Afrikaanse Baobab de hoofdoorzaak is voor echtscheidingen in Oeganda. In de bijbel wordt al wijselijk gezwegen over dit kwaadaardige fruit omdat het verhaal gaat dat Satan himself dit fruit altijd uitdeelde op feestjes en partijen. Baobab is dan ook een vervoeging van Beëlzebub, wat op zich natuurlijk weer een Oud-Latijnse verbastering is van “A-relaxed Stuk Fruit”. Toeval? Ik dacht het niet.

 

2 – De framboos

Wordt veelal tegen woekerprijzen verkocht als lekker zoet bakje fruit, maar in werkelijkheid blijken het gecamoufleerde zure bommen te zijn. Lekker voor bij de haring, minder lekker voor op ijs.

 

 

Op 1 (met stip!) – Die immer vervloekte mandarijn

Zo op het eerste gezicht een schattig stukje fruit. Oranje, rond, klein en onschuldig ligt het daar uit de fruitschaal te turen, constant op zoek naar zijn volgende slachtoffer. Tot het moment dat een nietsvermoedende voorbijganger in de val trapt. Onbewust van het loerende gevaar begint het slachtoffer het mandarijntje te pellen en precies op het moment dat hij een partje in de mond steekt slaat het klotemandarijntje genadeloos toe: pit! Kermend van de pijn breekt het mens zijn tanden op het primaire wapen van het mandarijntje. Snakkend naar lucht schiet de pit razendsnel de slokdarm in waardoor het mens in nuttele seconden opgekruld ligt te kokhalzen op de grond. Niet lang daarna treft het secundaire wapen van het mandarijntje zijn doel: zuur! Als de nare smaak van het eerste opgeproeste gal eenmaal weggetrokken is trekt de gehavende mond spastisch samen om de zuurheid van het mandarijntje af te stoten. Meestal is deze combinatie genoeg om de gemiddelde mens op zijn knieën te helpen, maar mocht de onwaarschijnlijke situatie zich voordoen dat je staande blijft maakt de doortrapte camouflage het werk af. Door het schattige uiterlijk word je in de verleiding gebracht om nóg een partje in je mond te steken, in de goede hoop dat die beter smaakt en je gewoon even pech had. Maar helaas, het aanvalspatroon van het mandarijntje begint weer van voor af aan en binnen de kortste keren sta je voorovergebogen boven de wc. Het mandarijntje is met haar dodelijke combinatie van pit, zuur en camouflage een bloeddorstige jager die jaarlijks verantwoordelijk is voor miljoenen slachtoffers. Kijk dus uit voor deze geniepige bastard!

 

Note: deze post verscheen eerder op ReinOnlein.nl