Hoera! Het is vandaag zover. 37 bizarre dagen na de ontdekking van mijn endeldarmkanker gaan we vandaag eindelijk de eerste klap uitdelen. Vanmiddag om 15.00 uur heb ik de eerste van vijf bestralings-sessies, en met een gezonde spanning leef ik daar naartoe. Ik ben er helemaal klaar voor!

Zometeen ga ik naar mijn ouders om daar nog even rustig op te laden, en zij gaan dan met me mee naar de Antoni van Leeuwenhoek dependance in het ziekenhuis in Hoofddorp. Na afloop brengen ze me weer thuis naar mijn gezinnetje. Heel fijn dat zijn dat allemaal doen vandaag, want op deze manier kan thuis de normale mamadag gewoon zoveel mogelijk doorgaan en dat is denk ik wel zo fijn voor de kinderen. Morgen gaat Floor mee, en vrijdag op dag 3 gaan de kids zelf mee om te kijken wat papa allemaal uitspookt met die bestraling. Die mogen dan in de controlekamer meekijken terwijl ik op dat apparaat lig, en op die manier zijn zij ook wat meer betrokken bij dit hele gebeuren.

Wat me straks te wachten staat valt volgens mij allemaal wel mee. Ik moet me uitkleden en een badjasje aan, en in plaats van naar een fijne sauna wandel ik dan naar het stralingsapparaat waar ik dan op moet gaan liggen. Vervolgens gaan ze me helemaal goed leggen en gaan ze misschien met stiften wat rondjes op me tekenen (in plaats van wat ze bij langere bestralingstrajecten vaak doen: kleine tattoo puntjes). En dan doen ze eerst wat testen en dan gaan ze echt stralen, waarbij dat futuristische apparaat dan langzaam rondjes om me heen gaat draaien. Ik zal kijken of ik er nog eens een foto van kan maken een dezer dagen, dan hebben jullie ook een beetje een beeld van waar ik het nu over heb.

Het recht leggen duurt het langste, en het bestralen zelf duurt maar een paar minuutjes (nog geen 10). En daar voel je dus helemaal niets van. En daarna zit de start erop! Morgen en vrijdag dus gelijk door, en dan na het weekend nog twee keer. En inmiddels is ook de eerste chemo sessie gepland: die staat op 28 november. Dan ga ik twee uur lang aan een zakje hangen. Man!

Dus dat allemaal. Nu maar even mijn tasje inpakken en dan gaan we beginnen! Morgen horen jullie hoe het was. Voor nu: fijne dag en tot later!

Met stralende groet,

Rein