Voor mij is eten één van de meest onbegrijpelijke hobby’s die er is. Lekker eten is best leuk om te doen hoor, daar niet van. Maar al die ophef over het mengen van ingrediënten vind ik voornamelijk gewoon een hoop gebakken lucht. Dat is een kwestie van desinteresse, maar ook ergens met een klein vleugje eigenwijsheid. Want kom op zeg, wie gaat nou voor mij bepalen wat eigenlijk precies eten is of niet?
Neem nou bijvoorbeeld een oester. Voor mij is dat een hoopje aan elkaar gekoekt zeesnot, voor andere mensen een delicatesse. Ik zie geen verschil tussen een willekeurige struik en een pluk rucola, en als dat spul ineens zogenaamd eten is, waarom gras dan niet? En alfalfa weer wel? Cactus niet, maar zeewier wel?
Echt, het is mij een raadsel wat precies de toelatingscriteria zijn voor eten. Dat je er niet ziek van wordt? Nee, want dan zou kurk ook gewoon eten zijn. Dat het lekker is? Nee, zie oester. Dat het voedzaam is? Dieren eten anders zat voedzame dingen die wij niet bepaald onder eten scharen. Echt hoor, hoe langer je erover nadenkt, hoe verder die logica te zoeken is.
En dat maakt het nou weer zo leuk. Dus kom maar op: wie het weet mag het zeggen!