Wat een gast is dat zeg. Lang geleden heb ik hem ooit een tientje geleend voor een nieuwe hamer en sindsdien bespringt ie me altijd van achteren op feestjes. Je ziet hem de hele avond niet, maar vlak voordat je je jas pakt om naar huis te gaan geeft ie je altijd net nog een klein tikkie met dat rothamertje van hem. Nergens voor nodig.
Liever blijft ie voortaan gewoon thuis, lekker op de bank bij zijn vrouw met de hamer.
Gast.
Maar de volgende keer dat ik hem tegenkom ben ik goed voorbereid hoor:
