9 jaar geleden, op 11 juli 2010, had Arjen Robben in zijn eentje de kans om ons kleine landje wereldkampioen te maken. Hij hoefde alleen maar even de moeite te nemen om langs een keeper te lopen en de bal was er vanzelf ingerold. Niks geen verlenging, niks geen tegentreffer, gewoon hop met die oranje opblaasmolen op je kop de grachten in. Maar helaas, het mocht niet zo zijn. Dat voetbaltrauma doet nog steeds pijn.
Begrijp me niet verkeerd hoor, Arjen Robben is een absolute held en zonder hem waren we überhaupt nooit in die finale gekomen, maar toch. Hij symboliseert voor mij gewoon een trauma dat na bijna tien jaar nog steeds veel te vers in mijn geheugen zit. Nog steeds word ik soms badend in het zweet wakker omdat ik Robben weer in zijn eentje op die keeper af zie rennen. En keer op keer doet ie dan wat knulligs waardoor mijn orane voetbaldroom in duigen spat, letterlijk en figuurlijk…
Maar goed, de tijd gaat door en vandaag speel Nederland alweer een finale van het wereldkampioenschap voetbal. Dit keer doet Arjen Robben niet mee. Deels omdat hij afgelopen week spontaan een punt achter zijn voetbalcarrière heeft gezet, en deels omdat ie een leuter te veel heeft. Het wordt vandaag dus heel moeilijk voor hem om de winnende treffer te gaan missen. Betekent dat dan dat Nederland vandaag wél wereldkampioen gaat worden?
We zullen het gaan zien! Het is in elk geval een uniek experiment. Als Nederland wint kwam het dus inderdaad door Robben. Als Nederland verliest, maakt het dus niet uit of ie destijds meedeed of niet. Dat zal mijn trouam iets beter te verkroppen maken, maar toch hoop ik natuurlijk net als elke Nederlander dat onze dames gewoon eens kampioen gaan worden.
Al is het maar om een dikke oranje vinger op te kunnen steken naar het mannenvoetbal (en de VS). Ga ervoor!
Mijn bescheiden advies:
Hup Holland.
Hup.
Update: het antwoord is helaas ‘nee’. Ook zonder Arjen Robben winnen wij geen finale van het WK voetbal. Nóg niet althans, want ooit moet het er toch een keertje van komen zou je denken? Alsjeblieft!?
