Klimaatverwarring wordt dé trend van de toekomst. In het klimaatdebat is de huidige industrie namelijk onwijs gebaat bij twijfel. Dat is dan ook de reden dat je steeds vaken met klimaatontkenners te maken krijgt: kinderachtige lui die gewoon steevast bij alles “nietes” roepen. Maar bij klimaatontkenners moet ik altijd aan mijn kleine zoontje van 5 denken als ie naar bed moet. Want net als hij hebben de ontkenners helemaal geen zin om te stoppen met waar ze mee bezig zijn. En dan ga je treuzelen en klieren. En hoe kan je dat het beste doen?
Volgens mijn zoontje is de beste tactiek afdwalen van het onderwerp en zoveel mogelijk verwarring zaaien om het onvermijdelijke zo lang mogelijk uit te stellen. Daarom gaat ie altijd vlak voordat ie naar bed gaat ellenlange verhalen vertellen, moet ie onwijs lang naar de WC of zit ie plotseling helemaal vast in zijn T-shirt. Hij is daar een ster in. Kan hij daar wat mee in de toekomst? Zeker!
Ik vrees van wel, want helaas draait de twijfellobby van klimaatontkenners op mensen als mijn zoontje. In potentie kan hij een van de beste klimaatverwarrers aller tijden worden. Maar hij heeft meer carrièreperspectief: ook als Italiaanse voetballer zou hij heel goed aan het einde van een wedstrijd ingezet kunnen worden. Kortom, mijn zoontje gaat een rooskleurige toekomst tegemoet.
Ik zou het alleen wel heel verdrietig vinden als zijn toekomst maar kort duurt als die klimaattwijfellobby onverminderd doorgaat met het zaaien van verwarring. Als ik mijn goede vriend en surrogaat-opa David Attenborough mag geloven zijn we namelijk al veel te laat. En als hij het zegt, dan is het zo.
Period.