Hoera, wat onwijs relaxed zeg!! Gisteren had ik weer zo’n prachtig kijkonderzoek, en om maar gelijk met de deur in huis te vallen: het zag er gewoon nog steeds goed uit. Geen tumor meer, maar alleen een litteken en wat tattoo inkt om de place to be mee aan te wijzen. En je kunt je niet voorstellen wat een ongelofelijke opluchting dat weer is zeg. Ongekend!
En als klap op de vuurpijl had ik de beste MDL-arts ook gevraagd of ie al iets kon verklappen over de CT en MRI die ik heb gehad (de CT kwam er last minute nog bij), en in zijn computer kon ie zowaar al zien dat daar ook niks griezeligs op gevonden is. Hij mocht het eigenlijk niet verklappen omdat ik volgende week pas eigenlijk de uitslagen met mijn nieuwe chirurg ga bespreken, maar hij deed het toch, en daardoor zit ik er nu wel een stuk lekkerder bij hoor! Ik moest alleen even beloven om volgende week wel heel verrast te reageren als ik de uitslagen ga bespreken 😉
En zo kan ik godzijdank weer heel opgelucht ademhalen. En dat is maar goed ook, want ik zou het echt driedubbel zuur gevonden hebben als ik nu toch de deksel op mijn neus zou hebben gekregen. Ik ging er deze keer heel optimistisch in, wat voelde als een gokje, maar gelukkig was dat niet voor niks en daardoor heb ik een veel chillere aanloop naar deze onderzoeken gehad dan de voorgaande keren. Zo moet ik het vaker doen!
En een andere reden waarom ik nu extra graag een goede uitslag wilde, is omdat mijn zoon Willem over iets meer dan twee weken een belangrijke operatie voor zijn schisis krijgt die al zijn hele leven boven zijn hoofd hangt. Dan wil ik er als vader natuurlijk ook met een volledige focus voor hem kunnen zijn. En dat kan nu gewoon! Geen aandacht naar mij, maar gewoon alle aandacht naar hem. Superfijn en echt precies zoals het hoort te zijn.
Nou ja, dat is eigenlijk al het nieuws dat ik tot nu toe heb te melden. Volgende week donderdag gaan we de uitslagen bespreken en dan hoor ik ook wanneer de volgende reeks onderzoeken ingepland gaat worden. Ik verwacht over 4 tot 6 maanden, maar dat horen we allemaal nog wel. Ik ga eerst even verder genieten van het feit dat ik in elk geval weer een x aantal maanden buut vrij ben van die strontgare rotziekte. Dat smaakt naar meer!
Oe, en om mezelf wat extra druk op te leggen: ik ben ook al tijden bezig met een nieuwe app: Mijn Kankerdagboek, waarin iedereen met kanker zijn avontuur van zich af kan schrijven en alle ziekenhuisbezoekjes kan loggen (met de nodige statistiekjes uiteraard). Ik moet alleen nog wat dikke punten op de i zetten, maar dat komt er steeds niet echt van. Mijn streven is nu om dit de komende week te gaan doen, dus hopelijk horen jullie daar snel meer over!
Voor nu: een vriendelijke doei met een dikke hoera!
x Rein
