
Ik heb laatst weer een wonderlijke beperking aan mezelf ontdekt. Zo kwam ik er namelijk pijnlijk achter dat ik stiekem eigenlijk heel slecht ben in kaas raspen. Zo slecht zelfs, dat er de laatste keer zelfs een enorme Darth Vader-pleister van mijn zoontje aan te pas moest komen om het bloeden te stelpen. Voor een man van 37 is dat natuurlijk best gĂȘnant.
Wat misschien nog gĂȘnanter is, is het feit dat ik sindsdien de kaas dus alleen nog maar met beschermende kleding rasp. Met grote moeite hou ik die klomp dan vast in mijn ovenwant, om zo te voorkomen dat er allemaal kleine stukjes gast in mijn eten terecht komen. Terwijl ik dat zo spastisch doe voel ik me de hele tijd best wel knap lullig eerlijk gezegd.
En omdat gedeelde smart halve smart is, hierbij een wanhopige oproep naar klungelige lotgenoten. Ben of ken jij iemand die ook altijd met gevaar voor eigen leven zijn klomp kaas raspt? Dan kom ik graag me je in contact om even op anderhalve meter op elkaars schouder uit te huilen.
Mocht er niemand reageren, weet ik ook weer genoeg en zal ik proberen om dit op een andere manier een plekje te geven.
Dit is overigens de onschuldige boosdoener: