Mijn god, ik heb vandaag weer heerlijk oude herinneringen kunnen ophalen in de ochtendspits hoor. Iedere woensdag heb ik het geluk dat ik in een leeg huis van mijn fijne ouders kan werken, maar om daar te komen moet ik me tegenwoordig wel weer tussen een complete spits vol gesjeesde mafketels op de weg heen wurmen. En ergens heb ik zo het vermoeden dat dit heus niet allemaal kritieke beroepen zijn of andere geluksvogels zoals ik met een rustige externe thuiswerkplek.

Sterker nog: aan het extreem hoge gehalte Audi/Tesla/leasebakken op de weg kan je prima opmaken dat ondernemend Nederland compleet schijt heeft aan alle maatregelen om de medemens te beschermen. Zaken gaan immers voor! Of zouden alle zorgmedewerkers (onze helden, weet je nog?) als dank allemaal een Tesla of een Audi hebben gekregen voor hun harde werk het afgelopen jaar?

Vast niet..

En wat me nou nog het meest verbaast, is dat al die eikels in het verkeer kennelijk ook nog eens ont-zet-tend veel haast hebben om ergens te moeten zijn. Als je dan zo’n haast hebt om te beginnen, dan ga je toch in vredesnaam gewoon thuiswerken? Asociaal en weinig verstand… een tergend irritante combinatie.